อุจจารมรรค หมายถึง [อุดจาระมัก] น. ทวารหนัก. (ส.; ป. อุจฺจารมคฺค).
[อุด] น. อ้อย. (ป.).
[อุดเฉด, อุดเฉทะ] ก. ขาดสิ้น, สูญ. (ป., ส.).
[อุดเฉด, อุดเฉทะ] ก. ขาดสิ้น, สูญ. (ป., ส.).
[อุดเฉทะ] น. ความเห็นว่าตายแล้วสูญ (ไม่มีปฏิสนธิวิญญาณหรือการเกิดใหม่). (ป. อุจฺเฉททิฏฺ??).
ว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทํา.
ว. ตรง, ซื่อตรง. (ป.; ส. ฤชุ).
[อุดถากาน] ก. ลุกขึ้น. (ป.).